Het muziek stuk waarvan ik de luisteranalyse moest beschrijven is Eroïca-3de symfonie van Ludwig Van Beethoven, geschreven in 1803-1804.
Mijn eerste reactie bij dit stuk was dat het traag en rustig was, maar al snel kan ik er andere kenmerken aan geven zoals wonderlijk, fantastisch en spanning.
Deze muziek dient vooral voor emotie op te roepen. Er zitten zeer veel verschillende emoties in de muziek. De muziek verteld een verhaal waar veel verschillende emoties en gevoelens in voorkomen. Er zijn zeer positieve, optimistische momenten maar ook zeer negatieve, pessimistische momenten.
De klanksterkte is zeer wisselvallig, het gaat van zacht naar luid en terug omgekeerd, en dit evenredig met de gevoelens die in het stuk worden weergegeven.
Het tempo in het stuk verandert ook zeer veel, namelijk bij spannende stukken gaat het tempo sneller gaan en daarna terug rustig en dit gebeurt door het hele stuk.
Er zijn geen pauzes in het stuk, het zijn allemaal constante overgangen. Het is net alsof iemand je een verhaal verteld.
Er zijn zeer veel verschillende thema's in dit stuk, de melodie verloopt soms met grote sprongen maar soms bouwt het gevoel ook op en is er eerst spanning. Er zijn veel rustige momenten in de melodie maar ook bruuske veranderingen en oplevingen. Sommige gevoelens worden vaak herhaald maar er zijn ook veel verniewingen, er is een beetje van alles.
We horen soms een enkel instrument dat aan het spelen is en soms zeer veel instrumenten, het is zeer wisselvallig.
De structuur is zeer onduidelijk en ingewikkeld, er is een constante verandering van zowel het tempo, de klanksterkte, de emoties, enzovoort.
Beethoven gebruikt in dit stuk heel veel expressies zoals ik al eerder in dit stuk vermeld heb.
Dit stuk is duidelijk van een zeer hoge moeilijkheidsgraad en dat is wat het deels zo prachtig maakt.
Voor wie door deze analyse is aangetrokken om naar Beethoven te luisteren hier is het.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten